Dit zijn de genomineerden voor de Zwanen 2023

Foto: Nederlandse Dansdagen

DANSPRIJZEN | Ieder jaar worden tijdens het gala van de Nederlandse Dansdagen de Zwanen uitgereikt. Dit jaar is dat op vrijdag 29 september. De Zwanen zijn belangrijke prijzen voor de meest indrukwekkende dansprestatie en dansproductie. In dit nieuwsbericht lees je welke dansers en voorstellingen dit jaar genomineerd zijn.

De Zwanen 2023

Zoals ieder jaar worden tijdens festival Nederlandse Dansdagen de Zwanen uitgereikt. Dat gebeurt weer tijdens het feestelijke openingsgala in Maastricht op vrijdag 29 september. De Zwanen zijn belangrijke Nederlandse dansprijzen voor de meest indrukwekkende dansprestatie (deze prijs gaat naar een individuele danser) en de meest indrukwekkende dansproductie. Sinds vorig jaar zijn er ook de Jonge Zwanen voor jeugddans.

De Zwanen worden uitgereikt door een vakjury bestaande uit experts uit de danswereld. Zoals dansers, programmeurs en artistiek leiders. Het volledige overzicht van de juryleden vind je op de site van Nederlandse Dansdagen.

Meest indrukwekkende dansprestatie

Voor de Zwaan voor meest indrukwekkende dansprestatie zijn genomineerd:

Giorgi Potskhishvili voor zijn rol in De Groene Tafel (Het Nationale Ballet)

Giorgi Potskhishvili is danser bij Het Nationale Ballet. Hij komt uit Georgië, waar hij opgroeide met Georgische en andere volksdansen. Hij wilde zich in eerste instantie daarin specialiseren, maar koos uiteindelijk toch voor de Nationale Balletacademie. Hij stroomde via de Junior Company door naar Het Nationale Ballet waar hij razendsnel uitgroeide tot tweede solist.

Potskhishvili werd genomineerd voor zijn rol van ‘de dood’ in De Groene Tafel van de Duitse choreograaf Kurt Jooss. De jury vindt zijn danskwaliteit geaard en ontzagwekkend, maar ook teder.

Patricia van Deutekom voor haar rol in La Despedida (LAVA Collective)

Patricia van Deutekom studeerde in 2005 af als danser aan ArtEZ Hogeschool voor de Kunsten. Tijdens haar opleiding liep ze stage bij Jens van Daele’s gezelschap Burning Bridges. Na haar opleiding danste ze daar verder, werd co-choreograaf en richtte de educatieve tak van het gezelschap op. Niet lang nadat Jens van Daele plots overleed, richtte van Deutekom in 2021 de stichting LAVA Collective / Burning Bridges op. Geïnspireerd door de bewegingstaal van Jens van Daele en haar eigen artistieke stem maakt ze nu haar eigen choreografieën LAVA Collective.

Van Deutekom werd genomineerd voor haar rol in haar eigen werk La Despedida. De jury is onder de indruk van de manier waarop ze de bekende danstaal van Jens van Daele - Van Daele is gooien, duwen, vallen en sleuren - uitvoert met nieuwe accenten en nuances. En dat allemaal ná een lange tijd uitputtend rennen op de plaats.

Liam McCall voor zijn rol in Dorian (Het Nationale Ballet & ISH Dance Collective)

Liam McCall uit Utrecht is een autodidact die zijn eigen bewegingstaal heeft ontwikkeld in de underground en battle scene. Sinds 2009 vormt hij samen met andere B-Boys de crew Underdogz. Ze begonnen als breaking crew maar werken inmiddels ook met theaterdans en andere disciplines. McCall danste bij onder andere DOX, Maas Theater en Dans, 155 en Danstheater Aya.

McCall is genomineerd voor zijn rol als de manipulatieve Henry in Dorian van ISH en Het Nationale Ballet. In die voorstelling versmelten ballet- en b-boy danstaal met elkaar. De jury vindt dat McCall kleur geeft aan zijn rol met “een indrukwekkende mix van vloeiend uitgevoerde b-boy tricks, poëtische vertelkracht en eigen charme”. Vooral zijn draaiingen en snelle voetenwerk vinden ze indrukwekkend.

Genomineerden meest indrukwekkende dansproductie

Voor de meest indrukwekkende dansproductie zijn genomineerd:

Avatāra van Duda Paiva en Shailesh Bahoran (Duda Paiva Company & Illusionary Rockaz Company)

In de voorstelling Avatāra staan poppen van Duda Paiva Company en menselijke dansers van Illusionary Rockaz Company samen op het podium. De interactie tussen die twee is bijzonder: de poppen zijn als op maat gemaakte danspartners. Er is veel ruimte voor de eigenheid van de dansers, voor wie de poppen een zelfgemaakt alter-ego vormen. De jury noemt de voorstellinge “een spiegelpaleis van identiteiten” vol ontroering, beklemming, spanning en humor.

DARKMATTER van Cherish Menzo (Frascati Producties, GRIP i.s.m. De Coproducers)

DARKMATTER is volgens de jury een rauwe, onontkoombare oerknal. Cherish Menzo bouwt met dit werk voort aan een bijzondere signatuur die dieper gaat dan dans alleen. Ze laat de kijker in elke vezel voelen dat het afwerpen van de koloniale blik geen uitstel meer verdraagt. Dansers Cherish Menzo en Camilo Mejía Cortés gebruiken hun vervreemdende lichaamstaal maar ook stemmen en woorden. Een langzaam uitdijende, trage choreografie die een universum schept waar nieuwewetten gelden. 

CONTROLE van 155 (155 & MAAS theater & dans)

Met CONTROLE, een dertigerscrisis op de loopband, onderzoeken de makers van 155 hun eigenwijs-grappige choreografische stijl verder. De jury is onder de indruk van deze intelligent doordachte slapstick-act door zes besnorde jongemannen zonder fysieke vrees. In een speelse mix van hiphop-idiomen, filmtrucs en het betere stuntwerk vliegen de kamerplanten én de mannen over de rollende speelvloer. Daarbij gaan de makers de kwetsbaarheid niet uit de weg en tonen ze de veerkracht van de groep.

Bronnen